ทุกอย่างในโลกนี้ล้วนต้องการความพอดี
นมด้วย..
แต่ปัญหาโลกแตกอย่างหนึ่งก็คือ.. หญิงนมเล็กอยากนมใหญ่ (หนูอยากตู้ม ๆ อยากมีความมั่นใจ อยากใส่เสื้อเกาะอกสวย ๆ อยาก ๆ ๆ )
หญิงนมใหญ่อยากนมเล็ก (หนัก ร้อน อึดอัด ขาดความมั่นใจ หาเสื้อใส่ยาก)
โลกนี้มันก็ไม่พอดีแม้แต่นมสองข้างยังไม่เท่ากันฉะนี้แล
สิ่งที่สาวนมเล็กไม่ค่อยรู้ หรืออาจจะเรียกว่าไม่ตระหนักเกี่ยวกับสาวนมใหญ่ก็คือ..
นมใหญ่น่ะ หาเสื้อใส่ยากนะ.. ขอบอก..
ยิ่งเสื้อสยามนี่เลิกพูดเลย ตัวไหนตัวนั้น ใส่แล้วรัดซะนมแบนแต๊ด
เสื้อหลายตัว คนทั่วไปใส่แล้วไม่เป็นไร แต่ถ้าเป็นคนมีหน้าอกใส่แล้วละก็.. ดูโป๊ได้อีก ดูกาเมสุมิจฉาจารา ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจเล้ย..
ส่วนเสื้อเกาะอกที่หวังใจจะใส่ได้สวย ๆ น่ะเหรอ เฮอะ.. ปี ๆ นึง จะมีโอกาสได้ใส่กี่หนกันเชียว
ไหนจะชุดชั้นใน โอ้ย ขอบอก.. นี่ยังดีนะ เดี๋ยวนี้ยกทรงสำหรับสาวไซส์ใหญ่น่ารัก ๆ สวย ๆ ขึ้นเยอะ
แต่ก่อนนี่ แม่เจ้า นั่นสายยกทรงหรือปั้นจั่น.. เฮ้อ เพลียใจ
แล้วไหนจะความหนักอกหนักใจ ที่ใคร ๆ เข้าถึงได้ยาก..
ก็ในเมื่อมันใหญ่ มันก็“หนักอก”จริง ๆ น่ะสิ
ทั้งร้อน ทั้งอึดอัด
ยิ่งหน้าร้อนแล้วถ้าเป็นคนผิวมันนี่อย่าให้บอกเลย อยากจะกรี๊ด.. สิวผดขึ้นใต้ราวนมจ้า..
ปัญหาเยอะะะะะะะ
และปัญหานึงที่เป็นที่หนักอกหนักใจของสาวไซส์ใหญ่ไม่แพ้เรื่องน้ำหนักหน้าอกก็คือ..
กลัวยาน!!!
(หรือจะเรียกหย่อนคล้อยให้ฟังแล้วน่ารื่นหูหน่อยก็ว่ากันไป..)
เคยกระมิดเมี้ยนถามคุณหมอสุดสวยท่านหนึ่งเรื่องการดูแลหน้าอกไม่ให้หย่อนคล้อย..
ก็ได้รับคำตอบ(อย่างที่คิด)แหละว่าไม่มีอะไรช่วยถนอมนมได้หรอก
ครีมเคริมก็แค่ชั้นผิว แค่ใช้มอยซ์เจอไรเซอร์ธรรมดาก็เกินพอ..
ท่าบริหาร ไม่ว่าจะท่าไหน มันก็บริหารแค่กล้ามเนื้อ ซึ่งไม่ได้มีส่วนช่วงพยุงเต้านมอะไรขนาดนั้น
ใครมีหน้าอกก็คงต้องอยู่กับความหนักอกหนักใจต่อไป..
จริง ๆ จากการพูดคุยกับคุณหมอ ก็มีคุยเลยไปถึงเรื่องนวัตกรรมการเพิ่มขนาดหน้าอกด้วยไขมันตัวเองด้วย
เช่น การเอาไขมันจากหน้าท้อง หรือต้นขาไปอัพอึ๋มตัวเอง
ซึ่งตอนนี้ในไทยก็มีการทำอยู่บ้าง แต่ยังมีปัญหาอยู่ว่าเซลล์ไขมันได้รับความกระทบกระเทือน
และซี๊แหงไประหว่างการถ่ายเท วิธีนี้เลยยังไม่ค่อยประสบความสำเร็จเท่าที่ควร
แต่ในปีสองปีนี้น่าจะมีความคืบหน้าเป็นอย่างมาก
ซึ่งเมื่อมีข่าวคราว ก็จะนำมาบอกกล่าวให้สาวคัพเล็กได้เฮกันต่อไป..
กลับมาเรื่องทุกข์คนมีเนื้อนมต่อดีกว่า..
แม้แต่เว็บนอกก็ยังถกเถียงกันไม่จบสิ้นว่าใส่ยกทรงหรือไม่ใส่(บ้าง)จะดีกับคนคัพอกคัพใจกว่ากัน
ฝ่ายที่ใส่ก็อ้างว่าต้องใส่สิ จะได้พยุงหน้าอกไว้ตลอดเวลา
ฝ่ายใส่(บ้าง)ไม่ใส่(บ้าง) ก็บอกว่าต้องปล่อยให้กล้ามเนื้อมันรู้จักรับน้ำหนักเต้านมบ้าง ถึงจะดีกว่า
แต่ไม่ว่าจะนมเล็กหรือนมใหญ่ ขอให้หมั่นดูแลรักษา ตรวจมะเร็งเต้านมด้วยตัวเองเป็นประจำ หากอายุ 20+
เพราะไม่ว่าจะมี/ไม่มีเนื้อนม ผู้หญิงทุกคนล้วนเสี่ยงต่อมะเร็งเต้านมนะจ๊ะ
อย่าคิดว่าฉันนมเล็ก ไม่เป็นหรอกมะรงมะเร็งเส็งเคร็ง.. อ๊ะ อ๊ะ.. แม้แต่ผู้ชายเป็นมะเร็งเต้านมยังมีเลยจ้า..
ฉะนั้นอย่าได้ประมาท.. วิธีตรวจมะเร็งเต้านมก็ไม่ยากเลย ในอินเตอร์เน็ตมีเพียบ
ไม่ว่าจะเป็นเว็บ หรือเป็นคลิป (ถึงส่วนมากคลิปภาษาไทยจะน่าหลับไปหน่อยก็เหอะ)
เสิร์ชได้เลย -> “ตรวจมะเร็งเต้านม”
สำหรับผู้หญิงวัย 35+ ขึ้นไป ก็ควรตรวจด้วย Mammogram จะช่วยเพิ่มความแม่นยำในการตรวจมากขึ้น
ตอนนั้นเคยจับพลัดจับพลูได้ไปตรวจMammogram อยู่ครั้งนึง..
ไม่ใช่อะไรหรอก แพ็กเกจตรวจสุขภาพที่ซื้อ มันมีมาด้วย ก็เลยลองตรวจซะหน่อย ถึงอายุจะยังไม่ถึงก็ตาม
ก็.. ไม่เจ็บอะไรขนาดนั้นนะ ออกแนวแน่น+อึดอัดมากกว่า
คุณพยาบาลเธอจะเค้น เน้น เฟ้น.. พยายามโกยเนื้อนมของเราให้เข้าไปถูกทับเป็นกล้วยปิ้งให้ได้
จนอดถามไม่ได้เหมือนกันว่า งี้คนนมเล็กจะทำยังไงเนี่ย
คุณพยาบาลหยุดเค้นแป๊บนึง.. แล้วหันมายิ้มมุมปากว่า “ก็ต้องพยายามโกยให้ได้แหละค่ะ”
อูยยยยย..
แต่ขอบอกจริง ๆ ว่าอย่าได้กลัวการตรวจเต้านมไปเลย มันไม่ได้มีอะไรน่ากลัวหรอก
แต่เป็นการแสดงความใส่ใจและมอบความรักให้แก่ตัวเราเองต่างหาก..
เราไม่รักนมเราเอง แล้วใครจะมารักนมเรา-เล่า..
นมเล็กนมใหญ่ไม่ว่า ควรค่าแก่การใส่ใจทั้งนั้นนะจ๊ะ
สวัสดี
ด้วยความห่วงใยในนมทุกท่าน ไม่ว่าจะคัพไหนก็ตาม..
** First published at http://catmint.in.th/ **